Van niets-eter naar alles-eter?

20131119-105829.jpg

Vroeger lustte ik niets en wilde ik niets eten, voornamelijk met het avond eten. Wat zal dat een hel geweest zijn voor me moeder, vooral nu ik zelf dagelijks kook alleen de keuze “wat ga ik eten” vind ik al lastig. Als je dan ook nog eens rekening moet houden met kinders die niets willen eten zal mij tot wanhoop drijven.  Mijn moeder maakte regelmatig een alternatief voor mij, van fruitsalade tot witlof salade (met appel en knoflook saus). Een andere oplossing was cijfers geven voor de borden van mij en me zus. Hoe leger en schoner hij was hoe hoger het cijfer, of het echt werkte weet ik niet meer maar het gebeurde wel. Nu weet ik dat ooit met een kerst diner mijn  moeder broccoli maakte, natuurlijk lustte ik dat niet, tot dat ik het proefde…. Ik kan me echt goed herinneren dat het tot mijn verbazing lekker was.

Nu nog steeds lust ik niet alles, vooral de Hollandse pot spreekt me totaal niet aan. Nu ik samenwoon en mijn vriendlief wel van de Hollandse pot houdt dwing ik me er soms zelf toe om het dan maar te proberen, ook al komt dat natuurlijk zelden voor, want ik doe nou eenmaal de boodschappen! Maar door aandringen van vriendlief heb ik laatst hutspot gegeten en gisteren voor de tweede keer in mijn leven. Allebei mijn ouders zijn geen fan van hutspot dus dat is al een reden waarom ik het nooit heb gegeten, de andere reden…. ik hou niet van gekookte wortels. Toch smaakte het me best goed, het zal nooit mijn lievelingseten worden en ik zal ook nooit een tweede keer opscheppen, maar ik eet hutspot! De volgende stap is misschien wel spruitjes, ook daar heb ik nog steeds een fobie voor, maar misschien vind ik ook dit wel te eten!

Was jij vroeger een moeilijke eter of ging er bij jou alles in?